Lieve papa

Het is bijna de dag dat je jarig bent, je zou op 6 juli 2020 83 jaar zijn geworden. Wat een feest zou dat zijn en hoeveel prachtige nieuwe dingen zou je weer hebben gemaakt als kunstenaar. Alleen dit jaar zou alles anders zijn. Als oorlogskind maakte je de tweede wereld oorlog en bezetting in alle hevigheid mee. Je leefde in angst en onderdrukking, met hongeren in  verdriet en pijn samen met je ouders, die hun winkel moesten sluiten en jouw zusjes. Elke dag was er weer die angst en onzekerheid. Op 6 jarige leeftijd was je getuige dat jouw vader, die in het verzet was, werd verraden en weg werd gevoerd, later is hij geëxecuteerd door de Duitse bezetters. Nooit heb je hem meer terug gezien om hem te zeggen hoeveel je van hem hield, hoeveel je hem miste. Daarna was jouw leven een trauma, nooit zou je meer dezelfde zijn. De oorlog zat in jouw ziel en later verweven met jouw enorme gedrevenheid en creativiteit. Net na de oorlog was alles vernietigd, geen woning, geen spullen en geen eten. De hongerwinter was een gruwel en jij werd net als veel kinderen uit Arnhem en Gelderland op de boot gezet naar Zweden en geplaats in een pleeggezin. Daar heb je het gelukkig fijn gehad en bij terug keer herenigd met jouw moeder en zusjes begon de wederopbouw van Arnhem, Gelderland en Nederland.  Keihard werken en niet zeuren was de moto en dat heb jij en velen met jou gedaan. Je werd wereldberoemd met prachtige werken die vele plaatsen sieren, o.a. op het grote plein in Wageningen staat trots de  "Fly Away ", zo maakten je er velen door heel Nederland, Portugal, Spanje , Amerika, Mexico enzovoort. Een wereldburger maar altijd een trotse en trouwe burger van Nederland, een beeldhouder en schilder van de Veluwezoom, keerde je altijd weer naar jou roots en daar ben je ook gestorven in Wageningen. Je hele leven streed je voor vrijheid, tegen onrecht en was je er voor jouw medemens met een woord of gebaar van liefde en steun. Je dagelijkse uitje naar het café voor die heerlijke cappuccino, was altijd een feest waar je vele discussies voerde en bijna altijd nieuwe vrienden maakte.  Centraal stond altijd vrijheid en liefde, voor iedereen en dat zag ik terug in de mooie sculpturen innigheid tussen moeder en kind en tussen geliefden. Je schilderijen waren levenslustig waarin mens en de vrije natuur. Gestreden heb je voor mij, voor mijn gezin en mede voor onze vrijheid vandaag, en daarom schrijf ik jou vandaag. Dit jaar 75 jaar vrijheid: Door een crisis wordt de democratie en verworven vrijheid langzaam afgebroken, stapje voor stapje. Vanuit de liefde en het verlangen naar vrijheid staan mensen op, demonstreren  om samen hun beeld en verhaal te doen naar elkaar, naar de overheden, bestuurders en justitie en eigenlijk naar iedereen want iedereen is burger. Dit om iedereen te herinneren aan het belang van die verworven vrijheid  en om op te roepen om allemaal samen te gaan staan voor onze verworven vrijheid, voor onze democratie en voor ons land. Vanuit die liefde had ik naar jou graf kunnen gaan  in Heelsum(en dat van jouw lieve moeder, mijn oma) vandaag maar ik weet dat jij het belangrijk had gevonden dat ik ook ik namens jou en al die anderen die geleden hebben, die alles verloren hebben en die leefden met littekens. Die hebben gevochten om  alles weer opnieuw op te bouwen en die de vrijheid weer gewonnen hebben. Aan jou en aan al deze strijders wil ik mijn stem en boodschap laten zien en horen dus ik heb de bloemen voor jou geschonken aan onze stad Arnhem. Namens jou stuur ik iedereen liefde, wijsheid en kracht toe om allemaal samen onze vrijheid en democratie opnieuw te vestigen. Bedankt voor alle lessen en bedankt voor jouw strijd papa!

 

Foto 1;  2004 Portugal boekpresentatie nieuwste dichtbundel en schilders boek.

Foto  2; Arnhem justitie gebouw in een zee van bloemen en bananen.